برای خودم-شهوت معنا
این مهم است که آدم “شهوت معنا و خودکاوی ” را در خودش کنترل کند و از “معنا” ، به آنچه لازم دارد بسنده کند.
خیلی وقت ها، ممکن است آدمی در سفرزندگیش به “معناگرایی و معنویت” بپردازد تا ” نبود عشق های بزرگتر و یا شاید زمینی تر در زندگی اش” را نبیند..بعضی انس های ما با عادات و آدم های اطراف ما باید از بین برود تا رشدی حاصل شود. مانند انسان متاهلی که بعد از شروع تاهل خیلی از دوستی های مجردی اش تموم میشه.
گاهی لازم است دوستی هایی بلند مدت که عمرشون تموم شده ، تموم بشن تا سفرهایی تازه آغاز بشه . ازدواج هم همین است.
رشد بدون بی رحمی امکان ندارد. این بی رحمی اول در حق خودتان است همین تصمیم گیری های سخت است که باعث رشد می شود. بی رحمی درست، بی رحمی است که به همکار همیشه گرفتاری که کارهایش را بر دوش تو می اندازد، “نه “بگوییم ؛ یا بی رحمی استادی که دانشجوی دم طلاقش را با شش جلسه غیبت، درک می کند ولی حذف می کند، چون شاید برای آن دانشجوی در شرایط طلاق، فوق لیسانس قدم به جا و مناسبی نیست. شاید یک قدم درست برایش این باشد که مرخصی ترمی بگیرد.
دکتر علیرضا شیری
